گفتاردرمانی تخصصی سکته مغزی کرج :: تشخیص افتراقی

تشخیص افتراقی

گاهی اوقات لازم است که گفتار درمان بین آفازی و تعدادی از بیماریهایی که در زبان ایجاد اختلال می کنند تمایز بگذارد . پنج اختلالی را که ممکن است با آفازی اشتباه گرفته شوند به شرح زیر می باشند . 

اکثرا افراد غیر متخصص آفازی را به عنوان عقب ماندگی ذهنی روانی بودن – فلج شدن زبان و ….. قلمداد می کنند که اینکار برای بیمار نتایج وخیمی در برخواهد داشت ولی نباید از خاطر دور داشت که آفازی ممکن است با هر یک از اختلالات یاد شده همراه باشد

عقب ماندگی ذهنی

تجربه کلینیکی نشان داده است که تحلیل بیشتر افراد غیر متخصص و حتی عده ای از متخصین از آفازی این است که : فلانی عقل خود را از دست داده است .

به سهولت می توان گمان نمود که تعداد زیادی از بیماران آفازی ارزیابی نشده و درمان نشده بر اساس پیش داوری نادرست که به عقب ماندگی ذهنی مبتلا هستند در آسایشگاه ها یا در گوشه های تنگ و تاریک دیگری رو به تحلیل و ضعف می روند .

پسیکوز

اگر چه متخصصین تقریبا بسهولت می توانند آفازی را از پیسکوز متمایز سازند ولی با توجه به  علائمی که بیمار آفازی از خودش نشان می دهد می توان فهمید که چرا افراد غیر متخصص در تمایز این دو از یکدیگر با اشکال مواجه می شوند . بیمار آفازی ممکن است وقتیکه منظورش نه است بگوید بله از گفتار زشت و ضد اجتماعی آزادانه استفاده کند .

معمولا بیجهت بخندد یا گریه کند دچار خوشی کاذب بشود – اختلالات خود را انکار کند و یادچار یاس و افسردگی شدید بشود .

با اینحال تمایز ویژگیهای فرد مبتلا به پسیکوز از آفازی نسبتا واضح است یعنی :

تخریب شدید شخصیت – نه فقط سرخوردگی یا طغیان عاطفی وقتیکه تلاش می کند تا صحبت کند یا چیزی را درک کند و اختلال یا از دست دادن تماس با واقعیت اکثریت بیماران آفازی علائمی از زوال عقل یا اختلالات شدید در درک واقعیت را نشان نمی دهند .

بیماران آفازیک حتی وقتیکه درک شان هم آسیب دیده است نسبت به موقعیت ها و اشخاص پاسخ مناسبی ارائه می دهند  رفتارشان عاقلانه و پاسخهایشان در چهار چوب سازماندهی زبانشان قابل پیش گویی است . پاسخ ها و رفتارشان عجیب و غریب نیست

با توجه به تفاوتهایی که در مورد بیماران آفازیک و پسیکوز گفته شده بعضی از بیماران آفازی به علائمی از پسیکوز خصوصا دوره هایی از افسردگی شدید مبتلا می شوند .

فلج شدن زبان یا تارهای صوتی

تعداد زیادی از بستگان بیمار آفازی به این نتیجه می رسند که آسیب دیدگی زبان بیمار از فلج شدن زبان یا حنجره ناشی می شود حتی گاهی اوقات بعضی از پرستارهای آموزش دیده و با تجربه بیمارستانها وقتیکه آفازیک بزرگسال مواجه می شوند قلمی بدست بیمار می دهند و از او می خواهند تا آنچه را که نمی تواند از طریق صحبت کردن بدیگران بفهماند از طریق نوشتن با آنها تفهیم کند .

ولی ما می دانیم که آفازی نوعی از هم گسیختگی سمبلیکی عمل کرد مغز است و در این اختلال بدون توجه به ابزاری که برای ابزار این عمل بکار گرفته می شود پیامها زبان و محتوای آن دستخوش اختلال شده است . 

در حالیکه بیماران مبتلا به دیس آرتری یا فلج حنجره دارای اختلال در جنبه مکانیکی زبان می باشند . ولی بطور مسلم بعضی از بیماران بعلت سکته مغزی یا سایر انواع ضایعه مغزی ممکن اس در هر دو جنبه دارای جنبه مکانیکی و جنبه سمبلیکی دارای اشکال باشند .

موتیسم ارادی یا موتیسم هیستریکی

گفتار درمان ها با بیمارانی که هیچگونه آسیب دیدگی عضوی ارگانیک در آنها مشاهده نمی شود ولی وانمود می کنند که قادر به صحبت کردن نمی باشند یا بیمارانی که وجود یک اختلال را بیش از حد معمول جلوه می دهند مواجه می شود عده ای ممکن است دریافتن تضاد روانی که بطور ناخود آگاه باعث عدم وجود گفتار می شود تلاش نمایند .

اینگونه عامل روانی را که بطور ناخود آگاه باعث اختلال در گفتار می شود نوروز بدیلی می نامند سه ویژگی موتیسم غیر عضوی را از آفازی متمایز می سازد :

• بیمار مبتلا به آفازی تقریبا همیشه با اشکال در درک مواجه است در صورتیکه بیمار مبتلا به موتیسم هیستریکی بطور کلی هر چیزی را که به او گفته می شود می فهمد حتی دستورات پیچیده را .

• بیمار مبتلا به صدمه مغزی آفازی نسبت به اختلال زبانی خویش نگرانی نشان می دهد در حالیکه فرد مبتلا به اختلال روانی نسبت به عدم توانایی خود بی تفاوت است زیرا آسیب دیدگی او راه حلی برای اضطراب او می باشند .

• فرد مبتلا به هیستری بسیار ساکت بوده و صحبت نمی کنند ولی حتی بیماران مبتلا به آفازی شدید علائمی از گفتار اتوماتیک – فحش دادن – شمارش اعداد – زمان – عادات و تشریفات اجتماعی را نشان می دهند .

بسیاری از بیماران آفازیک به پرسش درباره مواردی که به صورت پشت سر هم گفته می شود پاسخ می دهند . و بعضی از بیماران حتی می توانند بعد از اینکه آزمایش کننده چند کلمه را بیان کرد آن کلمات را تکرار نمایند .